آسمان زیرِ بالِ اوج تو بود

چون شد ای دل که خاکسار شدی!

سر به خورشید داشتی و دریغ

زیر پای ستم غبار شدی!

 

ترسم ای دلنشین دیرینه

سرگذشت تو هم ز یاد رود

آرزومند را غم جان نیست

آه اگر آرزو به باد رود!

 

سایه 

نوشته شده در شنبه 92/9/30ساعت 9:52 صبح توسط قلاش| نظرات ( ) |