ما زنـــــــــــــــده از آنیم که آرام نگیریـــــــم

موجیم که آسودگی ما عـــــــــــــــــدم ماست...

 

 

 

سه چار تا منزل که از این جا دور بشیم به سبزه زارای همیشه سبز دریــــــــا می رسیم

به گله های کف که چوپون ندارن !

به دالونای نور که پایون ندارن !

به قصرای صدف که دربون ندارن !

هرکی که دریا رو به عمرش ندیده

از زندگیش چی فهمیده؟

خسته شدم...

حالم بهم خورده از این بوی لجـــــــــــــــــــــــــــــــــــــن

اینقده پابه پا نکن که دوتایی تا خرخره فرو بریم توی لجن...

 

نوشته شده در شنبه 92/3/11ساعت 11:10 عصر توسط قلاش| نظرات ( 12 ) |