و چون انسان را آسیبی رسد، ما را [ در همه حالات] خوابیده و نشسته یا ایستاده [به یاری ] می خواند، پس زمانی که آسیبش را برطرف کنیم، آن چنان به راه ناسپاسی و گناه می رود که گویی هرگز ما را برای برطرف کردن آسیبی که به او رسیده نخوانده [به یاری] نخوانده است!! اینگونه برای اسراف کاران اعمالی را که همواره انجام می دادند، آراسته شده [ تا جایی که زشتی اعمالشان را نمی فهمند.]

 

یونس12

امام زمان علیه السلام:

وقتی که ما نیستیم هر انسانی باید عمل کند به هرچه که او را به محبت ما نزدیک می کند.

نوشته شده در یکشنبه 92/4/30ساعت 12:4 عصر توسط قلاش| نظرات ( ) |